2011 verilerine göre dünya nüfusu 7 milyar insana ulaşmıştır.
Dünyadaki nüfus sıralamasıysa şöyle oluşuyor.
Çin 1.35 milyar kişiyle dünyanın %19’unu kaplıyor.
Hindistan 1.25 milyar kişiyle %17,5’lik bir yoğunluğa sahiptir.
İkisinin toplamı 2.6 milyar insan ve dünya nüfusunun %37’si demektir.
Bir başka veri daha verelim; dünyadaki nüfusun %75 kadar oranı Asya ve Afrika kıtasında yaşamaktadır. Avrupa ise dünya nüfus yoğunluğunun %13’ünü kaplıyor.
Peki, dünya nüfusunun %13’üne sahip Avrupa kişi başına gelir sıralamasında nerelerde duruyor?
Birinci sırada Lüksemburg var; 113.533 $ yıllık gelire sahip; üçüncü Norveç 98 bin dolar, 15. sıradaki ABD 50 bin dolar, 19. ve 20. sırada Almanya ve Fransa bulunuyor 45 bin dolar.
Türkiye 62. Sırada bulunuyor ve milli geliri 10.5 bin dolar.
İlk 50 ülke arasında Asya’dan, petrol zengini ülkeler dışında sadece Tayvan sıralamada kendisine yer bulabilmiş, 22 bin dolar ile 37. Sırada bulunuyor.
Dünyanın en kalabalık ülkesi Çin kaçıncı sırada? 91. Kişi başına düşen milli gelir ise 5 bin dolar seviyelerinde.
Hindistan 1.5 bin dolar ile 136. Sırada kendisine yer bulabiliyor.
2.6 milyar insan ortalama 3.25 bin dolar seviyelerinde bir gelirle yaşıyorlar. Ay bazında düşünürsek 270 dolar maaş ettiğini buluruz. Bunun karşılığı da ülkemizde 670 TL’dir. Asgari ücretin 950 TL ve açlık sınırının da 1.065 TL olduğunu hesap edersek tablo ortaya daha güzel çıkıyor, değil mi?
Bu verilerin ülkelerin toplam hasılatından gelen bir ortalama olduğu düşünülürse aslında gerçekleşenin bunun çok çok altında olduğunu da bilmek gerekiyor. Çin ve Hindistan’da 270 doların çok çok altında bir yaşam olduğu acı gerçeğini konuşmamız gerekiyor.
Bir başka gerçekten daha konuşalım isterseniz.
Bir Iphone telefona sahipseniz şimdi onu çevirin ve arkasında yazan şeyi okuyun.
“Designed by Apple in California, Assembled in China.”
Apple tarafından dizayn edildiği ancak montajının Çin’de gerçekleştiğini yazıyor.
Son 30 yılda üretim emek gücünün ucuz olduğu Asya ülkelerine doğru hızla kayıyor. Milyarca insan durup dinlenmeksizin aylık 50-60 dolar için çok zor şartlarda çalışıyor.
Asya çalışıyor, Avrupa ve Amerika kıtası bu insanların üzerinden artık aklın almayacağı derecede bir sermaye birikimine ulaşıyor.
Öyle ki bazı kişiler günde 1 milyon dolar harcasalar servetlerini 218 yılda tüketecek kadar zenginleşmiş durumdalar.
Dünyada eşitsizlik ve adaletsizlik hiçbir dönem bu boyutlara ulaşmamıştı.
Bu durum böyle mi devam edecek?
Eğer Slumdog Millionaire isimli filmi hatırlarsanız Hindistan’daki geleneksel yaşamdan modern yaşama geçiş aşamasında yaşanan o yoğun yoksulluk ve arabesks görüntüsü bize bir şeyler anlatıyor olmalıdır.
Kapitalizm girdiği her yeri değiştirmekle kalmıyor, kendisine de benzetiyor.
Plansız şehirleşme ve büyüme, gecekondu mahalleleri ve köyden kente göçen insanların tarifi imkânsız, acıklı, dramatik ve tam anlamıyla arabesk yaşamları. Gençlerin seçeneksizlikleri yüzünden çetelere kayışı, mafya, uyuşturucu, fuhuş…
Bu insanlar da modern yaşamdan pay almak, onlar gibi yaşamak istiyorlar. Bu arzu her geçen gün biraz daha gelişecek, güçlenecektir.
Sonunda bir orta sınıf gerçeği çıkacaktır.
O orta sınıf her geçen gün artan liberal taleplerle bütün dünyanın karşısına dikilecektir.
Bunun ekonomideki anlamı; bugün üretimin Asya’ya kaymış olmasının temel nedeni olan emtia fiyatlarının içinde neredeyse sıfır maliyete sahip işçilik ücretlerinin her geçen gün aratacağı ve dünyada önü alınmayacak bir enflasyona dönüşecek olmasıdır.
Kapitalizm her geçen gün o krize biraz daha yaklaşıyor.
Etkilerini dünyanın çeşitli bölgelerinde farklı şekillerde yaşamaya çoktan başladık bile.
Üstelik bu durum 8-10 milyonluk Yunanistan’ın etkilerinden çok daha hissedilir ve güçlü olacaktır.
http://twitter.com/uzaygokerman
Uzay Gökerman 