Icloud’undaki fotoğrafları çalınan ünlülerin özel görüntülerinin medyaya servis edilmesinden sonra şu soruyu sorma gereği duymuştum.
Her tarafta boy boy çıplak fotoğrafları olan bu ünlüler neden kendi kendilerine veya sevgilileriyle çıplak fotoğraflarını, videolarını çekme ihtiyacı duyuyorlar? (*)
Kuşkusuz peşinden şu soru da eklenmeliydi;
“Peki, onlar bu fotoğrafları çekiyorlar, bu görüntüleri görmek için biz neden bu kadar meraklıyız ki?”
Fotoğrafları internete düşen ve bu durumdan oldukça mağdur durumda olan Jennifer Lawrence samimi açıklamalarda bulunmuş. İfadelerinin arasından öyle ipuçları yakalıyoruz ki, konu üzerine düşünmek ilginç hale geliyor.
“Bütün bunlar sadece popüler bir figürüm diye, sadece bir oyuncuyum diye özel alanıma girilmesi anlamsız. Bu benim bedenim ve benim kararım olmalı. Böyle bir dünyada yaşadığımıza bile bazen inanamıyorum.” (**)
Jennifer Lawrence veya fotoğrafları çalınmış diğer 101 ünlünün internet ortamında özel görüntülerinden çok daha seksi fotoğrafları olduğu kesin. Lawrence zaten öyle ya da böyle bedenini ve oyunculuğunu sergileyerek para kazanıyor. Profesyonel çektirdiği fotoğraflardan rahatsızlık duymuyor; çünkü seçimi bu.
Buradan şu sonuç çıkıyor ki insanlar erkek ya da kadın fark etmiyor, güzel bir kadının (muhtemelen erkeğin de) çıplaklığına ilgi duyuyorlar.
Yabancı bir kadının eteğinin altında görünen kırmızı renkli Victoria’s Secret külotunu görme arzusunu önü alınmaz bir meraktır.
Bunun iki bileşeni olabilir.
Bir tanesi fotoğraf sanattır; estetik her görüntüden bir sanatsal yorum çıkarılabilir. Fotoğrafla amatör derecede ilgilenen biri olarak bunu çok iyi biliyorum.
Diğeri daha çok bedensel zevklerimizle bağlantılıdır. Seksle ilgilidir.
Lawrence bir sonraki cümlesinde zaten bunu da söylüyor.
“Dört yıl boyunca sevildiğim, sağlıklı ve harika bir ilişkim vardı ve bu uzun mesafeli bir ilişkiydi. Erkek arkadaşınızın porno izlemesi mi daha iyi, sizin çıplak fotoğraflarınıza bakması mı?” (**)
Çıplaklığa, cinselliğe dair ne kadar çok şey olduğu bir gerçektir. Daha önce defalarca kere tekrar ettiğimiz şey;
“Homo sum; humani nihil a me aleinum puto” diyor yüzlerce yıl önce Romalı Terentius, Latincesinde sorun olabilir, Google’dan kopyalamadır, yani; “ben bir insanım; ve insana dair hiçbir şey bana yabancı değildir.”
Demek ki insan çıplaklığa dair şeyleri istiyor, merak ediyor, belki de bununla tatmin oluyor.
İki sevgili arasında sınırların kalkmasından ve sonsuz paylaşımdan daha güzel bir şey olabilir mi?
Aşk içinde en güçlü yaşam enerjisini barındıran bir duygudur.
Cinselliğin özgürce yaşanıyor olması sağlıktır. Çağlar boyunca bunun tabulaşması özgürlüklerin sınırlandırılmasıyla ilgilidir. Özgürlükler daraldıkça ve hatta ortadan kalktıkça ona duyulan merak da artmaktadır.
Bu iki kişinin birbirleriyle olan paylaşımlarını, ilişkilerini de etkileyecektir.
Muhafazakâr yaşam şekillerinde olan şey böylesi bir durumdur.
Çıplaklık bu nedenle ilgi çekmektedir. İnsanlar etraflarında görmedikleri, yaşayamadıklarını fotoğraf, film, resim, heykel yoluyla gidermeye çalışmaktadır.
Jennifer Lawrence bedeninin ne işe yaradığının ve bunu nerede, nasıl paylaşması gerektiğinin farkında bir sanatçı.
Sevgilisinin bir başka görselliğe ihtiyaç duymadan cinselliğini kendisiyle paylaşarak çok daha uzun ve sağlıklı, içten, samimi bir ilişki yaşayacağını biliyor.
Araya başka görsel malzemeler ve fanteziler girmesinin ilişkisini yabancılaştıracağının farkındalığına sahip; sevgilisinin başka bir kadına ait fotoğraf, video izlemesindense kendisini objeleştiriyor. Böylece belki de sevgilisiyle birlikte hem başka bir boyuta geçmiş oluyor hem de ilişkisini sanat haline getiriyor.
Güzel değil mi?
İlham verici?
Bu nedenle de kendi fantezi dünyasını yaratıyor ve bu bizi gerçekten ilgilendirmemelidir.
İlgilendirmemesi için de o ihtiyaç duyulan şeyi özgürce yaşamayı başarmak gerekiyor.
Kuşkusuz fazlasıyla birbirinin içine geçmiş zor bir durumdur bu daha çok zaman gerekiyor; ülkemiz için belki de çağlar…
(**) http://elitedaily.com/entertainment/celebrity/in-defense-of-jlaw-sext-on/790286/
Uzay Gökerman 