Dün gazetelerin magazin sayfalarında önce Jennifer Lawrence sonra da Kate Upton’un aslında görmeye çok da alışkın olduğumuz çıplak fotoğrafları vardı. Ancak haberin sunumunda çıplaklığın nedeni farklı anlatılıyordu.
“Sanal korsanlar 101 ünlünün İCloud hesaplarına girerek özel fotoğraflarını çaldılar!”
Adı geçen 101 sanatçıların neredeyse tamamı kadın ve aslında onların bedenlerine dair bilmediğimiz çok az bölge kaldı. Korsanların paylaştıkları fotoğraflar da bunları göstermiyor zaten.
Aslında konu bu değil.
Öncelikle teknolojik aletlerin ne kadar güvensiz olduğu, onlarla ürettiğimiz her ürünün bir gün her yerde karşımıza çıkabileceğini bir kere daha görmüş olduk.
Güvenlik dediğimiz şey aslında bir program ve orta seviyede bilgiye sahip herkes bu programların nasıl üretildiğini ve hangi yollarla içine girilebileceğini rahatlıkla çözebiliyor.
Başbakan’ın dinlenemez denilen kriptolu telefonunun bile dinlendiği bir seviyede kimse telefonu, tableti, hele bilgisayarıyla yaptığı şeylerin sır olduğunu sanmasın.
Yakın zamanda çalıştığım işyerinde kişisel (mail hesaplarıma) bilgilerime nasıl girildiğini, takip edildiğini yaşamış bir kişi olarak söylüyorum bunu size.
Kişinin kendi inisiyatifi dışında özel hayatının didiklenmesi, ortaya serilmesi, gasp edilmesi, pazarlanması, üzerinden kazanç sağlanması bir insan hakları ihlalidir. Bunu iyi ayırt etmek gerekiyor.
Neyse… Bu metnin içinde başka bir şeyi konuşmak istiyorum.
Bir süredir Ayşe Arman köşesinde Türkiye’deki cinsellikle ilgili araştırmalar yapıyor, uzman görüşlerini paylaşıyor. Anketler düzenliyor, sonuçlarını anlatıyor.
Ünlülerin fotoğraflarının (belki videoları) çalınmasından da ona malzeme çıkmış görünüyor.
Ayşe Arman şu sorunun peşine takılabilir; herkes erotik fotoğrafının, videosunun çekilmesini ister mi?
Soru şu: Her tarafta boy boy çıplak fotoğrafları olan bu ünlüler neden kendi kendilerine veya sevgilileriyle çıplak fotoğraflarını, videolarını çekme ihtiyacı duyuyorlar?
Çalınabilen çıplak fotoğrafınızın olabilmesi için öncelikle o fotoğrafları çekmeniz gerekiyor değil mi?
Yeterince fotoğrafları yok mu?
Google’da, Yandex’te, Yahoo’da çok daha fazlasını bulmak mümkün olabilir. Ama yine de çekiyorlar işte.
Üstelik son dönemde çekilen bu fotoğraflar instagram, twitter, facebook aracılığıyla paylaşılır da oldu.
Buna kimileri çılgınlık diyor, aşırı buluyor hatta dejenerasyon diye adlandıranlar da var. Ancak teknolojinin getirdiği imkanlarla genelleşen, sıradanlaşan, çoğalan, günlük hayatımıza giren bu durum asla günümüze ait değildir; sadece çok normal bir insani tepkinin ortaya çıkması, normalleşmesidir.
Ayıplamak yerine bunun içsel bir nedenselliğe sahip olduğunu anlayarak normalleştirmek çok daha doğru olacaktır.
Bu bakış açısının hayatın içine yerleştirmeyi başarabilirsek belki herşey çok daha kolaylaşacaktır.
“Homo sum; humani nihil a me aleinum puto” diyor yüzlerce yıl önce Romalı Terentius, Latincesinde sorun olabilir, Google’dan kopyalamadır, yani; “ben bir insanım; ve insana dair hiçbir şey bana yabancı değildir.”
Uzay Gökerman 